இழந்ததும் இருப்பதும் தாண்டி
கையில் இருக்கும்
வாழ்க்கையில்
ஏதோ வசீகரம்
இருக்கத்தான் செய்கிறது
இல்லாவிடில்
இன்னமும்
கவிதை நிகழாது என்னுள்
பெண்கள் வராத கனவுகளை
இப்போதுதான்
காண ஆரம்பித்திருக்கிறேன்
வெற்றிக்காக
பிரார்த்தனைகளை
நிறுத்திவிட்டேன்
தோல்விகளுக்காக
அவர் மீது
பழி போடுவதையும் ..
இன்று
என்னுடைய
லட்சியமும் ஆதர்சமும்
நானே
நான் எவ்வளவு
முயன்றாலும்
பிறராக ஆகமுடியாது
என உணர்கிறேன்
என்னிடமிருந்து நான்
என்றைக்குமே
தப்பிக்க முடியாது
என புரிகிறது
இருந்தாலும்
நான் இன்னமும்
எப்படி கவிதை எழுதுகிறேன்
என்றுதான் வியக்கிறேன்
No comments:
Post a Comment