கொஞ்சம் பிதற்றல்...

1.ஆழக் குதிக்கும்
'அலை கடலினுள்
குனிந்து நோக்கினேன்
யுகத் தொடக்கத்திலிருந்து அங்கே
நீலநாவாய் என
மிதந்து கிடக்கும்
வலியச் சுழல்மீனும்
நிமிர்ந்து நோக்கியது

ஒரு கணம்..

பாறையின் உச்சியில் இருந்து
குனிந்து நோக்கும் மீனாக
நானிருந்தேன்
உறை கடலில் இருந்து
அண்ணாந்து நோக்கும்
மனிதனாக அது ...




2.நேற்று 
அனல் எரியும்
மாநகரக் கூடல்
இன்று அலையின்
உப்பு தெறிக்கும் குமரிமுனை
நேற்று ஜனத்திரள் நடுவே
தொலைந்த துளி..
இன்று
நெடிய கடற்கரையில்
ஒற்றையாய் உலவும் காகம்
நேற்று பிடரியில் சுடுவெயில்
இன்று மார்பில் அறையும் குளிர்மழை
நேற்று அவளுடன் உறவில்
இன்று தனிமையில் பிரிவில்

அதனால் என்ன....
நேற்றும் நான்
இன்றும் நான் ..

சலிக்கச் சலிக்கத்
தன்னைத் தின்றும்
தான் தீராத
நான்..

3.வழக்கம் போல
இன்றும் விடிந்தது
இன்று காலையும்.

வழக்கம் போலவே
இன்றும் நான்
உயிரோடிருக்கிறேன்..

வழக்கம் போலவே
என்பதைத் தவிர
இதில் வேறு செய்தி
எதுவும் இல்லை...

4.ஒரு எச்சில் தட்டு போல
கிடக்கிறது நிலவு
சிதறிய பருக்கைகளாய்
விண்மீன்கள்...

வேறெப்படியும்
தோன்றவில்லை
வெறும் வயிற்றோடு
வீதியில் படுத்துக் கொண்டு
விண்ணை வெறிப்பவனுக்கு

5.பார்த்துக் கொண்டிருக்கையிலேயே
பசிய இலை
நெளிந்து
பச்சைப் புழுவாய் மாறிற்று
புழுவும் விரிந்து
சர்ப்பமாகக் கூடுமென
அஞ்சி விலகினேன்

காத்திரு
என்று அதட்டியது ஒரு குரல்
புழு மலர்ந்து
பூவாகவும் கூடும் என்றது

6.அப்புறம் ஒரு உதவி
நான் வேலைக்குச் சென்று வரும்வரை
இந்தக் கவிதையை சற்று
உங்கள் பாதுகாப்பில் வைத்திருங்கள்
பத்திரம்
பலநேரம்
தப்பித்துப் போயிருக்கிறது